Virtuoos

Het heeft geregend vannacht. Ik hoor de druppels in het zwembad plonsen. Paniek in de tent, al het meubilair, schilderijen en al wat er in de tuin staat moet afgeschermd worden. Ik doe net of ik slaap.Vanwege het toch opkomend schuldgevoel probeer ik uit bed te komen maar de klus is al geklaard.Ik krijg een uurtje cadeau want ook hier is nu de wintertijd ingegaan. Vandaag werd het een shop-dag. Was niet de bedoeling maar nu weet ik onderhand dat " even wat halen" uren kan duren. Ik heb er nu zelf aan meegewerkt.
Heb veel kleding gepast maar er is een grens. Koffer mag maar 23 kg wegen , ben bang dat ik daar ver over heen ga. Dus de knip blijft dicht . De volgende keer dat ik weer naar amerika ga dan kom ik met een lege koffer.
Het is zo fijn dat de nieuwe bank er is ware het niet dat deze door de jongens in beslag wordt genomen en de ouderen zich nu naar de game- kamer moeten begeven om naar de tv te kijken. Het moet niet gekker worden.
Gino achter het fornuis, Su alles aan het sorteren voor Pzazz, muziek van Louis Armstrong op de achtergrond,what a wonderfull world, ik weer op mijn bankje buiten bij het vuur, mijmerend over de afgelopen periode hier.
Gino heeft een fantastische maaltijd bereid, we zijn met de hele familie aan tafel, dit is de eerste keer dat dit lukt. Lu en Victor spelen op de gitaar, wat een sfeer.Ik speel nog een stukje op de electrische piano voor mijn zusje, deze staat niet aan. Maakt niet uit, zusje luistert toch nooit als ze druk is.
Nog even naar buiten, terwijl ieder met dikke vest binnen zit.
Ik geniet nog even en dan zie ik dat de bank nog leeg is, die is voor mij!!! Want ik moet nog mijn portie romantiek binnenhalen via Hallmark . Dit is mijn enige romance die zich hier heeft ontwikkeld, ik en de tv. Dus lieve familie en vrienden, ik kom gewoon naar huis.