Wateroverlast

Na ontbijt 1 en 2 en 3 kregen wij een rondleiding in het huis, Su liet zien waar de wasmachine stond. Waspoeder, vuilniszakken en de vuilnisbakkken. Waarom??? We zouden toch gepamperd worden??Ja Su, we got it...... Nog ff een rondje leggen op de bemer, het wondermiddel tegen pijn en vermoeidheid, de tijd gaat het vertellen .Daarna kwam het plan om naar de manicure en pedicure te gaan waarvan julie al foto's hebben gezien. Voorafgaande moest er nog wel geld opgenomen worden. Mijn knulligheid zette zich voort. Anber had iets verteld welke we niet moesten , waren 2 mogelijkheden. Alleen wist ik dat niet meer, laten we het houden op slaapgebrek. Dus weer lachen, gieren brullen. Pinautomaat sloeg op tilt doordat we geen keuze konden maken. Kwam een bewaker naar buiten om te kijken wat we aan het doen waren. Ondertussen een hele rij achter ons met booskijkende amerikanen. Toen maar gauw wat ingedrukt en natuurlijk de verkeerde, extra kosten 6 euro. Aangekomen bij de hand/ voet vietnameesjes werden we in de stoel gezet, met dikke ronddraaiende ballen in de rug. Trillingen waardoor je uit de stoel werd geworpen,het hoorde er allemaal bij. Op een gegeven moment hoorde ik water kletteren en vroeg aan Connie of ze aan het plassen was. Bleek dat ze vergeten waren om de kraan af te sluiten die de voetenbak vulde. In no time stond de tent onder water.dan weet je het wel weer, slap van het lachen. Uiteindelijk is alles weer goed gekomen en de behandeling was heerlijk. En werden we weer geplaagd door honger. Ah, zei Su,Eten we hier op de hoek wel iets . Kunnen we toch wel naar toe lopen? Bleek het 5 km verder te zijn. Typisch amerika. Het kleine hapje was wel weer een hele maaltijd. Daarna " even "wat halen voor Su haar werk, je raadt het wel weer, duurde 2 uur. Kapot maar met prachtige nagels, lappen stof, 7 vazen en 12 bollen wol terug naar ons huisje waar weer een copuleuze maaltijd voor ons klaarstond. Het is met voorbedachte rade dat ik qua kleding maat 38 t/m 44 heb meegenomen......... Gelukkig laat de stoelgang mij niet in de steek. Na een uurtje geslapen te hebben weer fris en fruitig voor de buis naar the voice v de usa kijken. Om 12 u naar bed hopend op een lange nachtrust, helaas. Om 3 u waren Connie en ik al weer aan de babbel. Oh ja, de bezem stond vanmorgen ook al klaar voor gebruik