Bende Ellende

Daar gaan we dan. 10 Dagen in de City of Angels, nou ja iets zuidelijker. Om 5.37u de wekker gezet om er zeker van te zijn dat ik de trein naar Schiphol een uur later niet zou missen. Ongelooflijk hoeveel mensen er op dit vroege tijdstip al onderweg zijn, hoofdzakelijk voor werk. Enfin, het eerste deel van de reis verliep 'als een trein', wat in Nederland niet altijd het geval is. Eenmaal op Schiphol was het wachten op mijn lieve nicht en reismaatje Anja. Gelukkig was ze er al en konden we meteen onze bagage inleveren. Na het 'Eftelinggevoel' werden onze koffers op de band afgevoerd en hadden we nog tijd voor een lekker bakkie met Anber voordat we ons in niemandsland zouden begeven. Drie koffie, een dikke knuffel en wat traanvocht later, moest ik Anja toch meetrekken naar de douane. Weer een 'Eftelinggevoel'. Omdat de regels naar de USA tegenwoordig zijn aangescherpt, moeten alle reizigers die daar naartoe gaan zorgvuldig worden gecontrolleerd. Nou, dat heb ik geweten. Helaas werd ik uit de rij gehaald en in een aparte ruimte werden allerlei vragen gesteld en werd ik grondig gefouilleerd. Was er wel van onder de indruk. Gelukkig kon Anja gewoon doorlopen en konden we ons richting vliegtuig begeven. De vlucht was in één woord Geweldig! Heerlijk gegeten en vriendelijk cabinepersoneel. Gelukkig ook een plaatsje aan het gangpad, dus ik kon gaan en staan waar ik wilde. En zo niet, dan stond na één druk op de knop een stewardess aan je stoel. Zelfs alcoholische drank was geen probleem. Anja viel na haar glaasjes Bailey's al gauw in slaap. Ik heb me maar aan de H2O gehouden. Dank aan de Koninklijke.
Na een uurtje of 9 vliegen (wind mee), konden we dan eindelijk onze voeten op vaste grond zetten. Er was ons al ingefluisterd dat costums op LAX wel 1,5 uur kon duren. Niets anders was waar. Een drukte van jewelste en zeker een rij van hier tot Tokyo. Weer dat ''Eftelinggevoel' maar nu met dat irritante liedje op de achtergrond. Om een lang verhaal kort te maken, de kroketten en frikandellen van Anja zijn helaas in de kliko beland. Sorry lieve familie, we hebben ons best gedaan, maar het is niet gelukt. Zal ook wel door de glitterjurkjes zijn gekomen. Geen aandacht en niet gewaardeerd! Bij overmaat van ramp was Suzette ook nog te laat, omdat een 'fitting' was uitgelopen en wij nog een uur hebben moeten wachten. Als goedmakertje had ze een limo gehuurd en werden we in style vervoerd naar Long Beach. Thnx Suzette!
In Long Beach werden we ontvangen met een heerlijke Vietnamese maaltijd die Rahmia voor ons had gehaald bij de lokale toko en in de aanloop naar Halloween, een pompoentaart van Jack (aka Stevie). Jammer dat ik geen fan ben van pompoen..
De heenreis zit er op en we kunnen ons wanen in het heerlijke najaar in Californië. Van Gino kregen we een slaappil tegen de jetlag om morgen fris aan het werk te worden gezet.
Wordt vervolgd.